(ŁOBEZ) Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła kontrolę m.in. w Łobeskim Centrum Integracji Społecznej.
Zgodnie z wynikami kontroli w 2012 roku w łobeskim CIS zajęcia rozpoczęło 100 osób, ukończyło – 61, spośród których 13 osób usamodzielniło się ekonomicznie, co daje 21,3 proc. Wydatki, z wyłączeniem środków na inwestycje, wyniosły 2.261 tys. zł. Koszt w przeliczeniu na uczestnika kończącego zajęcia wyniósł 37,1 tys. zł. Koszt w przeliczeniu na uczestnika usamodzielnionego ekonomicznie to 173,9 tys. zł. Dla porównania koszt w przeliczeniu na uczestnika usamodzielnionego ekonomicznie w Białogardzie to 40,4 tys. zł, a koszt w przeliczeniu na uczestnika kończącego zajęcia – 30,9 tys. zł.
Przeciętne wydatki w przeliczeniu na jednego uczestnika pozytywnie kończącego zajęcia w centrach samorządowych i pozarządowych w kraju wyniosły 23,5 tys. zł, a na jednego uczestnika usamodzielnionego ekonomicznie w centrach samorządowych i pozarządowych – odpowiednio 58,7 tys. zł i 64,6 tys. zł.
W raporcie czytamy: „Zauważyć należy, że skuteczność działań podejmowanych przez konkretne centra często znacznie różniły się w latach objętych badaniem, np. pozarządowe CIS w Łobzie osiągnęło w 2011 r. skuteczność na poziomie: 60,7 proc., a w 2012 r. – 21,3 proc.
Doprowadzenie do usamodzielnienia ekonomicznego osoby uczestniczącej w zajęciach prowadzonych przez centrum integracji społecznej jest kosztowne, a brak planowego i systematycznego monitorowania losów absolwentów utrudnia – w dłuższej perspektywie – ocenę trwałości usamodzielnienia, a tym samym i skuteczności szkolenia. Coraz większe środki publiczne kierowane do centrów, zwłaszcza prowadzonych przez organizacje pozarządowe, na finansowanie przypisanych im zadań z zakresu zatrudnienia socjalnego sprawiają natomiast, że konieczne staje się przyznanie wojewodom większych kompetencji nadzorczych, przede wszystkim możliwości przeprowadzania przez nich kontroli realizacji zadań określonych ustawą i wykorzystania środków.
Według stanu na koniec czerwca 2013 r. w Polsce funkcjonowały 124 centra integracji społecznej, z tego 31 prowadzonych przez samorządy i 93 przez organizacje pozarządowe i inne podmioty. Ich liczba sukcesywnie rosła – począwszy od grudnia 2011 r. powstało 39 centrów, z tego 13 samorządowych i 26 pozarządowych. Funkcjonowało też 197 klubów integracji społecznej, z tego 110 prowadzonych przez samorządy i 87 przez organizacje pozarządowe. W porównaniu z 2011 r. ich liczba wzrosła o 97. Głównym źródłem finansowania centrów samorządowych były w tym okresie środki z: budżetów gmin (30 proc.), własnej działalności gospodarczej (25,8 proc.), Europejskiego Funduszu Społecznego i innych źródeł (23,2 proc.) oraz Funduszu Pracy (17,7 proc.). Odmienną strukturę przychodów miały centra pozarządowe. Ich działalność finansowana była, w największym stopniu, ze środków EFS (37,5 proc.) i Funduszu Pracy (35,5 proc.), a także z budżetów gmin (14,3 proc.).
W 2013 r. na finansowanie działalności centów integracji społecznej przewidziano łącznie 80,9 mln zł. W latach 2011–2012 wydatki na działalność centrów integracji społecznej wyniosły łącznie 119,4 mln zł.
Największymi pozycjami wydatków centrów samorządowych były w tym okresie wynagrodzenia i świadczenia integracyjne (68,3 proc.) oraz wydatki rzeczowo-administracyjne (26,8 proc.).
W latach 2011–2012 zajęcia z zakresu reintegracji społecznej i zawodowej rozpoczęło łącznie 8.150 osób, z tego 1.985 (24,4 proc.) w centrach samorządowych i 6.165 (75,6 proc.) – pozarządowych. Zajęcia ukończyło 5.075 osób.
W latach 2011–2012 usamodzielniło się ekonomicznie 1.899 osób. Najwięcej (ponad 75 proc.) podjęło pracę bez zatrudnienia wspieranego; zaledwie co dziesiąty uczestnik podjął pracę w ramach zatrudnienia wspieranego. Prawie 8 proc. usamodzielnionych osób zatrudniono w centrach. op
~