W związku z zaproszeniem pisarza Stanisława Srokowskiego na spotkanie autorskie w Świdwinie w dniu 29 maja w bibliotece (patrz program obok) przedstawiamy jego sylwetkę i zapraszamy na spotkanie z nim.
* * *
Stanisław Srokowski, pisarz, poeta, prozaik, dramaturg, krytyk literacki, tłumacz, publicysta. Urodzony - Hnilcze, k. Podhajec, woj. Tarnopol. Rodzice zajmowali się rolnictwem. W 1945 roku wypędzeni z Kresów, osiedlili się w Mieszkowicach, woj. zachodniopomorskie.
Szkołę Podstawową ukończył w 1951 r. w Mieszkowicach, liceum w 1955 w Dębnie Lub., przez rok (1955-56) pracował jako nauczyciel w wiejskiej szkole w Zielinie. W 1960 r. ukończył filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu.
Praca w Technikum Elektroenergetycznym w Legnicy (1960-68). Po wydarzeniach marcowych 1968 r. z powodów politycznych zmuszony do opuszczenia szkoły. W latach 1968-1969 pracownik Klubu Seniora we Wrocławiu. W latach 1970-1981 dziennikarz działu kultury tygodnika „Wiadomości”. Przez pewien czas red. naczelny „Kultury Dolnośląskiej”. Po stanie wojennym wyrzucony z pracy. Blisko dwa lata bezrobotny. W okresie 1983-89 na wygnaniu w Zagłębiu Miedziowym w Lubinie. W latach 1990-1993 wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego. 1993-94 bezrobotny. Od 1995 red. naczelny założonego przez siebie, unikalnego, jedynego w Europie czasopisma edukacyjno-twórczego, budowanego przez dzieci i młodzież w wieku 8-16 lat, „Nowe Twarze” (wcześniejszy tytuł: „Gazeta Dzieci”). Przez wiele lat należał do Związku Literatów Polskich oraz ZAIKS-u. Po rozwiązaniu ZLP po stanie wojennym nie uczestniczy w życiu organizacyjnym związków literackich. Obecnie należy do Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich.
Brał udział w wielu działaniach na rzecz odnowy moralnej, społecznej i politycznej w kraju. Założyciel „Solidarności” w redakcji „Wiadomości”, doradca Z.W. NSZZ „Solidarność” R.I. we Wrocławiu, rzecznik prasowy rolniczej „Solidarności”. Współorganizator Związków Twórczych i Stowarzyszeń Naukowych we Wrocławiu, przewodniczący klubu „Odrodzenie”. Współtwórca stowarzyszenia kulturalnego polsko-ukraińskiej współpracy: „Biały ptak”. Twórca i pierwszy prezes Towarzystwa Polsko-Greckiego we Wrocławiu. Współzałożyciel Instytutu Wincentego Witosa. Debiutował jako poeta i prozaik w 1958 roku w Opolu.
Laureat wielu nagród, m.in. międzynarodowej nagrody POLCUL w Australii, nagrody im. Stanisława Piętaka za powieści „Przyjść, aby wołać” i „Fatum”, Funduszu Literatury, I-ej nagrody za sztukę teatralną „Drzwi”, III nagrody za sztukę teatralną „Ściana”, I nagrody w konkursie poetyckim w Łodzi, IIn agrody za powieść „Ladacznica i chłopcy” w Lublinie. Powieść „Repatrianci” została uznana (1988) przez czytelników za książkę roku. (notka i zdjęcie ze strony autorskiej)
