Pan Zbigniew Harbuz urodził się w Brzeżanach, kilkunastotysięcznym miasteczku powiatowym, na Podolu, w województwie tarnopolskim. Mieściła się tu siedziba znamienitego rodu magnackiego Sieniawskich. Ich przodek, hetman wielki koronny był zastępcą króla Jana III Sobieskiego w bitwie pod Wiedniem. Pan Zbigniew chodził do szkoły podstawowej pod okupacją radziecką i niemiecką do października 1941 roku. 15 marca 1946 roku razem z rodziną wyruszył eszelonem do Łobezu, do którego dotarli 1 maja. Zamieszkał początkowo w magazynach przy dworcu PKP, a po krótkim czasie przy ul. Kraszewskiego 8. Przy tej ulicy mieszkał przez wiele lat, aż osiadł na stałe przy ul. Murarskiej.
W ciągu nauki w maju i czerwcu ukończył klasę trzecią, do czwartej uczęszczał cały rok. W następnym roku szkolnym zdał piątą i szóstą klasę. W 1949 roku po ukończeniu nauki w Szkole Podstawowej nr 1 zaczął uczęszczać do łobeskiego gimnazjum. Ciężkie warunki życia zmusiły Pana Harbuza do przerwania nauki (zaliczył 9 klasę) i rozpoczęcia pracy w Prezydium Rady Narodowej jako referent finansowy. Po dwóch latach podjął pracę w Zespole Młynów przy ul. Rapackiego. W międzyczasie skończył maturę korespondencyjnie w Stargardzie. Zaoszczędzone pieniądze umożliwiły studiowanie geografii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (1954-1957), a następnie na Uniwersytecie Warszawskim (1957-1959). Pan Zbigniew jest magistrem geografii ekonomicznej.
Po studiach wrócił do Łobezu i podjął pracę w Powiatowej Komisji Planowania Gospodarczego w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej (1960-1975). W latach 1975-1992 (do emerytury) zajmował się m.in. sprawami rolnictwa w Urzędzie Miasta i Gminy w Węgorzynie. W czasie pracy zawodowej otrzymał przyznane przez Przewodniczącego Rady Państwa Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi. Otrzymał także Odznakę Gryfa Pomorskiego, Medal 30-lecia PRL, Medal 40-lecia PRL, odznakę honorową Zasłużonego Pracownika Państwowego, odznakę Zasłużonego Działacza Frontu Jedności Narodowej. Już przed wojną Jego pasją było poznawanie okolic Brzeżan. Chodził ulicą Gachy do kamieniołomu wapienia na zboczu góry Storożysko, sięgającej 396 m npm. W czasie studiów Pan Zbigniew Harbuz 1 lutego 1958 roku wstąpił do Oddziału Staromiejskiego Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Warszawie. W 1965 roku rozpoczął działalność w Łobezie. Wielu mieszkańców naszego miasta wspomina przepiękne chwile spędzone na złazach, rajdach i biwakach organizowanych na terenie całego kraju przez Pana Zbyszka. Prowadził je jako Przodownik Turystyki Pieszej (nr legitymacji 551) od 22.05.1965 r. Cztery lata później zdobywa uprawnienia Przodownika Turystyki Górskiej (nr legitymacji 2327). Na pytanie czy zwiedził całą Polskę odpowiada, że nie był w Białej Podlaskiej oraz w rejonie lubelskim i mieleckim. Kilkanaście razy uczestniczył w pieszych pielgrzymkach na trasie Łobez-Częstochowa (ponad 550 km) oraz Suwałki-Wilno (280 km). Uczestniczy w wielu spotkaniach turystycznych na terenie Polski, szczególnie na zjazdach Tarnopolan i Brzeżańczyków.
Jubilat jest posiadaczem z trudem zdobytych odznak turystyki pieszej: małej brązowej, małej srebrnej, małej złotej, dużej brązowej, dużej srebrnej, dużej złotej. Wędrując po górach zdobył odznaki turystyki górskiej: małej brązowej, małej srebrnej, małej złotej, dużej brązowej dużej srebrnej (do dużej złotej zabrakło Mu zdobycia kilku kulminacji pasm górskich, których jest ponad 25).
Pan Zbigniew Harbuz społecznie pełnił różne funkcje w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym: prezes koła, skarbnik, a później Prezes Zarządu Oddziału Łobez (teren powiatu łobeskiego), członek Komisji Rewizyjnej Zarządu Okręgu w Szczecinie, członek Okręgowej Komisji Turystyki Pieszej, członek Okręgowej Komisji Turystyki Górskiej, Społeczny Opiekun Zabytków.
27 września 2007 roku Pan Zbigniew Harbuz został odznaczony w czasie obchodów Światowego Dnia Turystyki Medalem „Zasłużony dla Turystyki”.
Inną formą działalności społecznej są publikowane artykuły w czasopismach lokalnych. Zamieścił ich ponad 200 w: Łobuziaku, Gminie Pomorskiej, Światowidzie, Wiadomościach Zachodnich, Głosie Szczecińskim, Wiadomościach Łobeskich, Tygodniku Łobeskim, Biuletynie Turystycznej Agencji Prasowej.
W monografii „Z dziejów Ziemi Łobeskiej” napisał rozdział pt. „Rozwój sportu i turystyki w latach 1945-1970”. Jest autorem wydawnictw: folder „Resko”(1965), folder „Węgorzyno”(1965), „Łobez i oklice” (1967), „Łobeskie ulice” (1995), „Łobescy ludzie” (ponad 1000 biogramów), „Historia Szkoły Podstawowej nr 1”, „Droga do powiatu łobeskiego”, „Z pamiętnika łobeskiego gimnazjalisty”, „Kalendarium Ziemi Łobeskiej 1945”, „Łabuź - Kalendarium Ziemi Łobeskiej do 1945”, „Kalendarium Ziemi Łobeskiej 1000-1970”.
Wydawnictwo w Krakowie wydało Jego pracę „Moja ulica w Brzeżanach”.
Pan Zbigniew Harbuz od 1949 roku prowadzi systematyczne zapiski z najważniejszych wydarzeń. To z nich wyselekcjonował ponad 2000 dat i zamieścił w „Kalendarium Ziemi Łobeskiej”.
Nasz Jubilat to osoba bardzo skromna, ale ciepła i dobra dla ludzi, skrupulatna w swoich działaniach. Posiada wielką wiedzę turystyczną, historyczną, geograficzną, Jest miłośnikiem przyrody, zbieraczem okruchów historii i dziejów rodzin polskich. Każdy kto bliżej pozna Go poczytuje sobie za wielką estymę być Jego dobrym znajomym. 23 listopada odbędzie się w Łobezie (tak odmienia nazwę swego miasta) Benefis Pana Zbigniewa Harbuza.
W bardzo wielkim skrócie
sylwetkę Zbigniewa Harbuza
opisał Henryk Józef Musiał.
